بررسی گلکسی اس ۱۰ پلاس سامسونگ
سامسونگ در دهمین جشن تولد سری گلکسی اس، با پرچم‌داران خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ بیش از هر زمان دیگری به مفهوم گوشی هوشمند بی‌نقص نزدیک شده است.
بیستم فوریه‌ی امسال، علاقه‌مندان دنیای فناوری روز ویژه‌ای را سپری کردند؛ روزی که سامسونگ با برگزاری رویدادی باشکوه در سن‌فرانسیسکو، ۱۰ سالگی خانواده‌ی محبوب گلکسی اس را با رونمایی سری گلکسی اس ۱۰ و گوشی تاشدنی گلکسی فولد جشن گرفت. دی‌جی کو، مدیرعامل گروه موبایل سامسونگ، با اشاره به وضعیت دشوار بازار رقابتی موبایل، خطاب به افرادی که نوآوری در این بازار را پایان‌یافته می‌دانند، کهکشانی‌های جدید را آغازگر عصری جدید در دنیای موبایل معرفی کرد.
گلکسی اس ۱۰ تمام‌عیارترین پرچم‌دار سامسونگ به‌حساب می‌آید؛ محصولی که به‌همراه گلکسی فولد، پیش‌نمایشی از چشم‌انداز دنیای موبایل در یک دهه‌ی آتی از دید کره‌ای‌ها را به‌تصویر می‌کشد. حذف محدودیت‌های فیزیکی بر سر راه تجربه‌ی دیداری و ارتقای تجربه‌ی عکاسی و امنیت اطلاعات کاربر، ازجمله اهدافی است که سامسونگ با کهکشانی دهم خود دنبال می‌کند؛ اما آیا خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ می‌تواند به‌بهترین شکل ممکن، موارد یادشده را دراختیار کاربر قرار دهد؟
گوشی گلکسی اس ۱۰ پلاس را دفتر سامسونگ در ایران برای بررسی دراختیار زومیت قرار گرفته است.
طراحی
روند تکامل گوشی‌های هوشمند به‌گونه‌‌‌ای پیش رفته که اکنون در نزد علاقه‌مندان این ابزار کوچک و اعتیادآور، «حاشیه‌ی نمایشگر» عبارتی ناشایست محسوب می‌شود؛ بنابراین، مایه‌ی تعجب نیست که هریک از تولیدکنندگان به‌نحوی به‌دنبال حذف قیدهای فیزیکی پیرامون نمایشگر محصولات خود باشد. از به‌کارگیری بریدگی مستطیلی و قطره‌ای گرفته تا بازگرداندن طراحی نوستالژیک کشویی به صنعت موبایل، همگی ازجمله راهکارهای فعلی برای تمام‌صفحه‌کردن نمایشگر به‌حساب می‌آید؛ اما دراینبین، سامسونگ، بازیگر اصلی حوزه‌ی گوشی‌های هوشمند، ترجیح می‌دهد به‌جای دنباله‌روبودن، راهکار اختصاصی خود را برای عرضه‌ی پرچم‌دارانی با نمایشگر تمام‌صفحه اجرا کند.
به‌لطف انبوه تصاویر فاش‌شده‌ای که کهکشانی‌های جدید را از زوایای مختلف به‌‌نمایش می‌گذاشتند، از مدت‌ها قبل با طراحی این محصولات آشنا بودیم؛ بنابراین در طول مراسم Unpacked، گلکسی اس ۱۰ حداقل از بُعد ظاهر شگفتی‌ساز نبود. پرچم‌داران ۲۰۱۹ سامسونگ به‌لطف پنل‌های Infinity-O، اکنون بیش از هر زمان دیگری به تصور ما از طراحی تمام‌صفحه نزدیک شده‌اند. در نگاه نخست، دوربین سلفی در گوشه‌ی سمت راست نمایشگر داخل روزنه‌ای دایره‌ای‌شکل (گلکسی اس ۱۰) و کپسول‌مانند (گلکسی اس ۱۰ پلاس) بیش از هر بخش دیگری خودنمایی می‌کند که با تغییر محل خود، فضای لبه‌ی بالا را برای پیشروی هرچه‌بیشتر نمایشگر به‌سمت مرز فیزیکی دستگاه مهیا کرده است.
علاوه‌بر لبه‌ی بالا، ضخامت حاشیه‌ی پایین نمایشگر، کاهش چشمگیری تجربه می‌کند؛ به‌طوری‌که اکنون با وجود افزایش ۰.۲ اینچی قطر نمایشگر گلکسی اس ۱۰ پلاس، حدود ۰.۵ میلی‌متر از ارتفاع دستگاه کاسته شده و نسبت نمایشگر به بدنه در آن با ۳.۳ درصد افزایش به ۸۷.۵ درصد رسیده است. مانند سال‌های گذشته، اس ۱۰ پلاس از نمایشگری با لبه‌های خمیده بهره می‌برد تا بیش‌ازپیش حس غوطه‌وری در محتوای بصری را برای کاربر به‌ارمغان آورد؛ اما مسئله‌ی تداخل عملکرد لمسی پنل دراثر برخورد کف دست با لبه‌ها کماکان حس می‌شود. ناگفته نماند اسپیکر مکالمه در مرز بین فریم فلزی دستگاه و لبه‌ی بالایی نمایشگر قرار دارد؛ اما دیگر خبری از حسگر عنبیه نیست.
Infinity-O؛ فصلی نو در طراحی کهکشانی‌ها
اگرچه قضاوت درباره‌ی طراحی ظاهری گوشی بیش از هرچیز دیگری، به سلیقه‌ی افراد بازمی‌گردد، درحال‌حاضر به‌باور نگارنده، روزنه‌‌ی دوربین درکنار بریدگی قطره‌ای نمایشگر، بهترین راهکار برای تولید محصولی نزدیک به ایده‌ی صفحه‌نمایش تمام‌صفحه است. در طول بررسی، صرف‌نظر از چند نمونه‌ی انگشت‌شمار، به‌ندرت وجود روزنه را آزاردهنده یافتیم؛ چراکه عموما دوربین سلفی به‌عنوان یکی از عناصر نوار اعلان رفتار می‌کرد. سامسونگ ادعا می‌کند حفره‌ی درون پنل را به‌کمک ابزار برش لیزری اختصاصی و دقیقی ایجاد کرده تا بدین‌ترتیب پیکسل‌های مجاور دوربین دچار آسیب نشوند؛ ازاین‌رو، برخلاف آنر ویو ۲۰، هیچ هاله‌ای در اطراف دوربین سلفی مشاهده نمی‌شود.
صرف‌نظر از تغییرات فاحش نمایشگر، فُرم کلی گلکسی اس ۱۰ تفاوت چندانی با گذشته ندارد. پنل‌های انحنادار گوریلا گلس ۶ از دو سمت و فریم آلومینیومی گوشی با دقتی مثال‌زدنی به یکدیگر پیوند خورده و ساختار یکپارچه‌ای را به‌وجود آورده‌اند؛ به‌طوری‌که با لمس گوشی به‌سختی می‌توان خطوط اتصال آن‌ها را تشخیص داد. پنل پشتی در رنگ‌های متنوعی ازجمله مشکی، سفید، آبی، سبز، زرد و صورتی سفارش‌دادنی است، دراینبین، نسخه‌ی سفید صدفی در زوایای مختلف، هاله‌هایی از سبز و صورتی را نیز به‌تصویر می‌کشد و در ترکیب با فریم نقره‌ای براق، جلوهی جالبی دارد. توجه کنید نسخه‌ی پلاس را می‌توان با پنل سفید و مشکی سرامیکی نیز سفارش داد که ۲۳ گرم سنگین‌تر از نسخه‌ی شیشه‌ای خواهد بود.
در نمای پشتی گلکسی اس ۱۰، دوربین سه‌گانه‌ی دستگاه با چینشی افقی دیده می‌شود که در تمامی نسخه‌ها، پوششی به رنگ مشکی دارد و حداقل در نسخه‌ی سفید گلکسی اس ۱۰ پلاس، جلوهی جالبی ندارد و از زیبایی دستگاه می‌کاهد. نگارنده باور دارد ساختار مربعی دوربین میت ۲۰، بهترین طراحی را در بین تمام دوربین‌های چندگانه دارد. زیر مجموعه‌ی عریض دوربین، لوگوی سفید SAMSUNG به‌چشم می‌خورد؛ اما دیگر از حسگر اثرانگشت خبری نیست؛ چراکه گلکسی اس ۱۰ به‌عنوان نخستین گوشی هوشمند دنیا با حسگر اثرانگشت اولتراسونیک زیر نمایشگر روانه‌ی بازار خواهد شد.
حسگر اثرانگشت گلکسی اس ۱۰ که از گواهی اتحادیه‌ی FIDO برخوردار است، در نزدیکی لبه‌ی پایین نمایشگر جای دارد و مدل سه‌بعدی حسگر اثرانگشت را می‌سازد؛ ازاین‌رو، به‌ادعای کره‌ای‌ها، دقت و امنیت بیشتری را ارائه می‌دهد. فرایند شناساندن اثرانگشت به حسگر، اندکی طولانی‌تر از نمونه‌های مرسوم است؛ اما پس از ثبت‌کردن انگشت، عملکرد و اتکاپذیری حسگر اولتراسونیک اس ۱۰ بسیار بهتر از نمونه‌ی اپتیکال به‌کاررفته در وان‌پلاس ۶T و میت ۲۰ پرو به‌نظر می‌رسد. توجه کنید فرایند احراز هویت در پرچم‌دار سامسونگ گاهی با خیس‌بودن انگشت دچار مشکل می‌شود؛ بررسی‌های ما نشان می‌دهد که در چنین شرایطی، اس ۱۰ از هر ۱۰ بار گاهی، یک یا دو بار در شناسایی اثر انگشت دچار خطا می‌شد. برچسب پیش‌فرض موجود روی گلکسی اس ۱۰، روزنه‌ای در محل حسگر دارد؛ اما متأسفانه اطلاعاتی درباره‌ی عملکرد آن با محافظ شیشه‌ای در دست نداریم.
مهاجرتی موفق به دنیای حسگرهای اثر انگشت زیر نمایشگر
گوشی سامسونگ گلکسی اس ۱۰ پلاس با وجود بهره‌بردن از نمایشگر ۶.۴ اینچی و به‌لطف طراحی تمام‌صفحه‌ی خود، ارگونومی بسیار خوبی دارد؛ به‌طوری‌که عموما در استفاده‌ی یک‌دستی از این فبلت با مشکل خاصی مواجه نمی‌شدیم. طراحان سامسونگ با وجود بزرگ‌ترکردن نمایشگر، وزن دستگاه را با ۱۴ گرم کاهش به ۱۷۵ گرم رسانده‌اند. همین موضوع باعث می‌شود برخلاف محصولی مانند می میکس ۳، استفاده‌ی مداوم از دستگاه، به خستگی دست نینجامد. اس ۱۰ پلاس با وجود بهره‌بردن از باتری به‌مراتب حجیم‌تر درمقایسه‌با گلکسی اس ۹ پلاس (۴,۱۰۰ دربرابر ۳,۵۰۰ میلی‌آمپرساعت)، ضخامت آن با ۰.۷ میلی‌متر کاهش به ۷.۸ میلی‌متر رسیده است.
منبع : زومیت
